Pierwsza wizyta u stomatologa powinna mieć miejsce po pojawieniu się pierwszych zębów mlecznych, na ogół około szóstego miesiąca życia dziecka. Wizyta taka ma charakter profilaktyczny i adaptacyjny.

Odczuwanie bólu jest rzeczą subiektywną i każdy z nas ma inny próg bólu, szczególnie dzieci. Dokładamy wszelkich starań, aby każda wizyta przebiegała w jak najmilszej atmosferze, a przyjaźnie nastawieni lekarze w bardzo przystępny sposób tłumaczą wszystkie swoje działania.

Zabiegi w naszym gabinecie wykonywane są w znieczuleniu miejscowym, w związku z czym nawet najmłodszy pacjent nie powinien odczuwać ani bólu, ani stresu.

U dzieci w fazie uzębienia mlecznego, mieszanego i wczesnego stałego szkliwo jest mniej zmineralizowane i proces próchnicowy przebiega bardziej dynamicznie, w związku z czym zaleca się wizyty kontrolne u stomatologa co cztery miesiące.

Szczególną uwagę należy zwrócić na dietę dziecka oraz higienę jamy ustnej. Dieta dziecka powinna być uboga w produkty o dużej zawartości cukru, a rodzic powinien kontrolować i pomagać dziecku prawidłowo szczotkować zęby.

Należy szczególnie pamiętać, że między posiłkami nie wolno podawać dzieciom słodyczy ani słodkich napojów. Do picia dziecko powinno otrzymywać wodę lub niesłodzoną herbatę.

Zdecydowanie tak! Nieleczona próchnica istotnie zwiększa ryzyko wczesnej utraty zębów mlecznych, w następstwie czego może dochodzić do przemieszczania się zębów sąsiednich, co z kolei może prowadzić do braku miejsca dla stałych następców.

Brak miejsca dla zębów stałych jest jedną z przyczyn rozwoju wad zgryzu. Nieleczona próchnica zębów mlecznych może wpływać na rozwój zębów stałych.

Wymiana zębów mlecznych na stałe powinna występować spontanicznie. Zdarzają się jednak przypadki, w których pomoc specjalisty jest niezbędna. Do takich przypadków należą między innymi: wyrzynanie się zęba stałego, gdy ząb mleczny nadal pozostaje na swoim miejscu oraz nawracające przewlekłe ropne stany zapalne tkanek okołowierzchołkowych, których objawem jest obecna przetoka. Zaleca się wizyty kontrolne u stomatologa co cztery miesiące, aby na bieżąco kontrolować stan uzębienia małego pacjenta.

Lakowanie jest zabiegiem profilaktycznym polegającym na wypełnieniu bruzd zdrowych, nowo wyrzniętych zębów warstwą laku, który chroni i zabezpiecza zęby przed powstawaniem próchnicy. Bruzdy ze wzglądu na swoją budowę bywają trudne do doczyszczenia, co sprzyja rozwojowi próchnicy. Lakowanie zalecane jest w krótkim odstępie czasu od wyrznięcia się zęba. Zabieg ten jest całkowicie bezbolesny, a lakowanie jednego zęba trwa kilka minut.

Lakierowanie jest zabiegiem profilaktycznym polegającym na pokryciu powierzchni wszystkich zębów lakierem fluorowym. Zabieg ten ma na celu wzmocnienie zewnętrznej warstwy szkliwa zębów, a przez to zwiększenie ich odporności na kwasy powodujące powstanie próchnicy. Lakierowanie zalecane jest zarówno dzieciom jak i osobom dorosłym. Zabieg ten jest całkowicie bezbolesny i trwa kilka minut.

Bezpośrednio po urazie zęba należy jak najszybciej zgłosić się do stomatologa. Im krótszy jest okres od urazu zęba do wizyty, tym lepsze jest rokowanie zęba, który uległ urazowi.

Jeśli doszło do złamania korony zęba, najlepiej jest odnaleźć wszystkie fragmenty zęba i dostarczyć je do stomatologa. Fragmenty zęba mogą okazać się niezwykle pomocne do odtworzenia kształtu korony zęba sprzed urazu.

Jeśli doszło do całkowitego zwichnięcia zęba (tj. ząb w całości został wybity, korona i korzeń zęba znalazły się poza jamą ustną dziecka), należy:

• odnaleźć wybity ząb;
• wybity ząb wolno chwytać tylko za koronę (nie wolno dotykać korzenia);
• jeśli ząb jest czysty, najlepiej jest go replantować (wprowadzić ząb do zębodołu) na miejscu zdarzenia;
• jeśli rodzic lub opiekun nie czuje się na siłach, aby wykonać samodzielnie replantację, trzeba jak najszybciej zgłosić się z dzieckiem i wybitym zębem do stomatologa (rokowanie odległe wybitego zęba zdecydowanie spada wraz z wydłużeniem czasu pozostawania zęba poza zębodołem);
• podczas transportu do stomatologa, wybity ząb powinien znajdować się w pasteryzowanym mleku lub w przedsionku jamy ustnej dziecka (tj. między wargą a zębami, uważać, żeby dziecko nie połknęło zęba), lub też w roztworze soli fizjologicznej; ząb podczas transportu nie może być przewożony na sucho;
• podczas telefonu do stomatologa, należy poinformować szczegółowo, do jakiego urazu zęba doszło.